Δεν μπορώ να προσδιορίσω στο 100% τι είναι αυτό που μου κερδίζει επιτόπου το ενδιαφέρον όταν βλέπω παιχνίδια όπως το CRYMACHINA. Είναι λόγοι ρηχοί, όπως το καλαίσθητο design των χαρακτήρων του; Είναι κάτι βαθύτερο που μιλάει στον εσωτερικό μεταφυσικό μηδενισμό μου που αναρωτιέται συνεχώς όπως και η 2B αν ποτέ μου δοθεί η ευκαιρία να “σκοτώσω” τον δημιουργό μου; Μήπως απλά είναι ένα προαίσθημα που επιθυμώ να βγει αληθινό;
Βρισκόμαστε σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια στο μέλλον, σε ένα διαστημικό σταθμό που πλέει στο άπειρο το σύμπαντος. Σε αυτή τη νέα…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο IGN Greece
